Page 171 - Luchtbrug naar het Verleden
P. 171
Onderste Molen -vervolg-
Links en rechts zijn de kleedhokjes.
Het strandbad vormt voor een paar maanden het kloppende
hart van Venlo. Een zomerparkfeest in veelvoud.
We zetten onze weg voort in de richting van de Sprung, de
bron in het Jaomerdal waar het heldere badwater zijn
oorsprong vindt.
In die tijd mag ik het bad nog niet in m’n eentje of met
vriendinnetjes bezoeken. Dat vinden mijn ouders te gevaarlijk
en daarvoor is er nog een ander bad, het Sportfondsenbad,
dichter in de buurt.
Het wateroppervlak van de Onderste Molen is Strandbad “De Onderste Molen”
onoverzienbaar groot en diep. Het middenstuk wordt
gemarkeerd door twee kettingen en verdeelt het bad in twee
helften.
Aan de ene kant ligt het kikkerbadje, dat als een smal lint om
het ondiepe heen kronkelt en aan de andere kant het diepe.
Om bij de eerste ketting te komen, moeten je voeten in het
ondiepe de kiezelstenen op de bodem zien te ontwijken.
Geheel pijnloos is deze manoeuvre niet. De pijn wordt ook
nog op een andere manier veroorzaakt. Happend naar adem
dringt de snerpende kou van het water je lichaam binnen en
wurmt zich stukje bij beetje omhoog van je enkels naar je
dijbenen.
-170- -171-
