Page 142 - Luchtbrug naar het Verleden
P. 142
Manders Meubelen
In het Dagblad voor Noord-Limburg van mei 1953, de dag
van mijn geboorte, adverteert mijn oudoom Lei Manders met
zijn meubelhandel en verhuisbedrijf. Geheel toevallig krijg ik
deze krant met de advertentie onder ogen.
Huiskamerameublementen, dressoirs, buffetten, tafels en
theemeubels. Kantoor-, keuken- en slaapkamermeubilair heeft
hij allemaal in voorraad. En hij verhuist mensen door het hele
land. Zelfs in België heeft hij klanten.
De meubelhandel speelt een grote rol in mijn jonge jaren en
ligt in de Antoniusstraat, een straat die dwars op de Sloot ligt. Showroom ‘Manders Meubelen’ met de trap naar boven.
De straat waar ik woon. Het langgerekte gebouw maakt, met
de bocht mee, een flauwe kromming. Wanneer je bij de
voordeur staat, kun je net niet om de hoek de straat in kijken.
Langs de gevel aan de voorkant loopt een brede stoep. Het
grote pand heeft twee verdiepingen. Beneden is de
showroom met, als je binnenkomt recht vooruit de trap
naar boven. Rechts bevindt zich het kantoortje en een klein
keukentje, waar een grote, ronde tafel staat met stoelen er
omheen en tegen de linkermuur een piano. Boven is het
woongedeelte. Een terrein waar ik maar af en toe mag komen.
In de lange, ruime huiskamer met het robuuste bankstel waan
ik me in een andere wereld.
Kantoor
-142- -143-
