Page 139 - Luchtbrug naar het Verleden

In de Ban van de TV -vervolg- In de Ban van de TV -vervolg-

Op de voorgrond in het midden, op de harde kokosmat zitten Niemand die zich bewust is van de lichamelijke nabijheid van

mijn broertje, zijn vriendje met de duim in zijn mond en een de ander of die een onderscheid voelt tussen wie er nu wel of

jonger nichtje tegen elkaar aangekropen met hun benen niet bij hoort.

languit naar voren. Rechts naast en achter hen, twee jongens Waarschijnlijk is er nu meer voor nodig dan een simpel

uit de buurt. De ene met zijn armen om zijn opgetrokken televisietoestel om die saamhorigheid te bewerkstelligen. In

benen geslagen, de andere op de armleuning van een fauteuil. de jaren vijftig en zestig was het de tv die verbroederde en

Aan de linkerkant van hen zitten mijn vriendinnetje en ik alle grenzen liet vervagen. In de ban van de televisie waren

samen in één stoel, ook met een nichtje tussen ons in geklemd. we één groot, samengesteld gezin.

Het zit blijkbaar wat ongemakkelijk want onze armen

wringen zich in een moeilijke stand. De andere kinderen staan

of hangen op de achtergrond.

Met open mond, geconcentreerd en met onze blik op maar

één punt gericht, verdwijnt de kamer om ons heen. Het is

hartje zomer. Blote benen, korte sokjes en korte broeken

vullen de ruimte. We hebben ons spel buiten gestaakt. De tijd

staat een uurtje stil voor Pipo de clown, Swiebertje, Dappere

Dodo of Okki Trooi. Tante Hannie zal ons straksweer met

twee handen tegelijk uitzwaaien zodat we ons spel buiten

kunnen hervatten.

Ik stel me de onmogelijkheid voor om ditzelfde groepje

nogmaals, maar nu als volwassenen, zo dicht op elkaar en zo

intens opgaand in de beelden op tv, bij elkaar te zetten.

-138- -139-