Page 187 - Van Maagdenberg tot Leutherberg
P. 187

Bijlage IV-c
 Bijdrage van Martin Creemers  Ook speelden we regelmatig in de tuin van het Retraitehuis. Een eindje

 Als oorlogskind (1943) geboren, getogen en geravot in deze contreien.  voorbij de ingang lag ook een oorlogs/schuilbunker, die destijds, bij
                bomalarm, bestemd was voor de mensen uit de nabije omgeving. Als je in
 Als lagere school bezoeker van de Franciscusschool in de Casinostraat
                de Retraitehuistuin wilde spelen, moest je altijd je oren en ogen goed de
 (de zgn. nieuwe school), moesten wij ongeveer alle wijken doorkruisen
                kost geven want een van de medewerkers van Manresa was hier
 om te voet onze school te bereiken. Hierdoor leerden wij onze omgeving
 uitermate goed en precies kennen. De oorspronkelijke school voor deze  opzichter/tuinman en woonde in het huis rechts van de ingang van het
 wijk was namelijk de Antoniusschool aan de Leutherweg. Echter nadat wij  Manresacomplex nu kinderopvang Dik Trom. Hij heette Martin Verbeeten,
 hier een eigen parochie de Don Bosco kregen, werd wat de scholen
                voor ons was dit een "rotzak", want hij joeg je achterna totdat hij of wij
 betreft, een scheiding gemaakt. Retraitelaan, Nolensstraat de latere Ursulinenstraat en
 de oostkant van de Kaldenkerkerweg plus alles wat ten noorden hiervan lag moest naar  niet meer konden, ook schoot deze deugniet regelmatig met de windbuks.
 de Franciscusschool. De Antoniusschool echter bestaat nog steeds en is heden ten dage  Achterin de tuin van Manresa, lag ook een "echte" grot, weliswaar
 de Volksuniversiteit, t/o Hotel Maagdenberg.  handgemaakt, maar tóch! Deze was helemaal te gek want je kon binnen in
                de grot via een gang met trappen, van boven naar beneden, of andersom,
 Als menneke van een jaar of 6/7 had ik een vriendje, Hennie van Dun† die woonde
 destijds in de Petrus Canisiusstraat, van het Retraitehuis uit gezien aan de linkerkant,  maar de steile wand buiten was natuurlijk een ideale klimwand. Dat daar
 de oudbouw. Deze Hennie was in het bezit van een militair 2-persoons tentje (shelter)  m.i. nooit ongelukken zijn gebeurd is me tot op heden een raadsel!!
 en met deze shelter gingen wij destijds, ik neem aan alleen 's-zomers, naar het zgn.
                Volgens mij is deze grot weliswaar dichtgemetseld, maar de klimrots is er
 berkenbosje. Dit lag t.o. de "Bauleitung" en bestond uit louter jonge kleine
 berkenboompjes.  Hier werd dan de tent opgezet en vermaakten we ons kostelijk met  nog steeds.
 diverse andere buurtgenootjes. Boterhammen kregen we van thuis mee en het drinken
                Ondergetekende is ook nog  diverse jaren misdienaar geweest op het
 bestond uit een fles water, met azijn en een klein beetje suiker. Dit was ontzettend
 goed tegen de dorst werd ons verteld. Limonade bestond m.i. nog niet, of was te duur,  Retraitehuis. Als het winterweer was en het ijzelde dan was het een schier
 want zo breed hadden de huishoudens het destijds niet.  onmogelijke opgave om boven op de berg te komen, al glijdend en vallend

                is dit toch altijd gelukt, waarschijnlijk omdat we op die leeftijd nog zéér
 Ook waren we regelmatig te vinden in de "Bauleitung" dit was een ruïne van de Duitsers
 met eronder schuilkelders, waar wij beslist niet mochten komen, maar desondanks  flexibele ledematen hadden! Het kon zijn dat je de mis moest dienen in de
 gretig gebruik van maakten. Dit was heel spannend want het was er "sakkeren duùster".  grote kapel waar alle retraitanten dan aanwezig moesten zijn. Het kwam
 Maar met vuurtje stoken was deze duisternis ook weer opgelost. Overigens is de  ook regelmatig voor dat je als misdienaar de mis moest dienen in de
 "Bauleitung" gedeeltelijk het fundament van de huidige Casinoflat. Van de Bauleitung
                huiskapel. Hierbij aanwezig was slechts diegene die de mis celebreerde en
 naar beneden via het hek van Manresa, was het 's-winters als er sneeuw lag behoorlijk
                soms ook enkele andere priesters. Even terzijde. Er wordt nog steeds veel
 druk. Van deze zandberg kon men behoorlijk rap naar beneden sleeën. Dit was
 behoorlijk link want midden op het pad naar beneden stond een boom. Deze moest je  gesproken over misbruik in de Kerk. Gezien de celibataire gelofte die deze
 ontwijken, anders stond de uitslag vooraf al vast. Echter in de loop van de daarop  heren moeten afleggen, kan het ook bijna niet anders dan dat dit op
 volgende dagen werd je zo behendig dat er geen ongelukken meer gebeurden.
                waarheid berust. Echter ikzelf heb aan den lijve n o o i t enige ervaring

 De appels in de boomgaard van de zusters Ursulinen (beej de begiène), waren van een  aangaande dit onderwerp opgedaan. Misschien heb ik geluk gehad????!!!!!
 voortreffelijke kwaliteit, zo subliem dat wij het niet konden nalaten om deze verboden
 vruchten regelmatig te gaan nuttigen. Echter moesten we vanaf de Casinoweg, een voor  Vroeger moesten wij iedere morgen naar de kerk, echter 's-winters als er
 ons kleintjes,  behoorlijk hoge muur over, maar zoals in de lijn van de verwachting ligt,  sneeuw lag, was deze kerkgang niet zo aantrekkelijk voor ons jeugdigen,
 was dit voor ons een peulenschil. Echter eenmaal over de muur, moesten we eerst het  want bij kolenhandel de Bruijn gelegen aan de Leutherweg net voor de
 nonnenkerkhof doorkruisen en aangezien we deze onderneming meestal in de avonduren
                Retraitelaan was voor de deur een gat waar je héérlijk kon "slidderen". Dit
 pleegden, kun je je voorstellen, dat dit kerkhof onze grootste hinderpaal was. Echter
 jeugd is flexibel en leert snel.  trok ons meer dan die hele ochtendmis.




 -183-                                                                                                                            -184-
   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192