Page 14 - Luchtbrug naar het Verleden
P. 14
2-4-6-8-10 - vervolg -
Hij is al minstens veertig jaren geleden afgebroken om het
terrein van het kerkhof uit te kunnen breiden. Toch moet het
graf nog ergens te vinden zijn, in ieder geval de plek waar hij
begraven ligt.
In juli 2002 gaan Frans en ik opnieuw op zoek. Deze keer in
de innige hoop dat het lukt de plek te vinden. Onze vader is
net overleden. Als we een grafsteen aan het uitzoeken zijn,
komt het verhaal van de dood van Fransje weer naar boven.
De steenhouwer begrijpt dat die tragische gebeurtenis uit het
verleden ons niet met rust laat en schenkt ons een tegel met de
naam van ons broertje, de geboortedatum en de dag van zijn
overlijden erin gegraveerd.
Ons speurwerk begint bij het gemeentekantoor. Zij verwijzen
ons echter door naar de beheerder van het kerkhof. Hij moet
in het bezit zijn van een plattegrond met alle nog bestaande en
geruimde graven. Het is op een winderige, herfstige morgen
in september als de man met ons mee de begraafplaats op
loopt. In zijn ene hand heeft hij een meetlint en in de andere
hand de kaart met het vak waar Fransje begraven moet liggen.
Hij volgt het pad rechtdoor bij de poort tot aan de rotonde,
hij slaat rechtsaf en neemt vervolgens het tweede pad links.
We zijn nu op het stuk van de kindergrafjes. Het nieuwe kerkhof
-14- -15-