Page 114 - Luchtbrug naar het Verleden

Een meisje van stand -vervolg-

Tineke verschijnt even later met de bewuste foto’s. Ze

overhandigt ze mij en daarmee is de transactie ook gelijk

beëindigd. De hoop dat ze ons verder het grote, spannende

herenhuis in zal vragen en voor ons hun aristocratische

rijkdom ten toon zal spreiden, wordt de bodem ingeslagen.

Standverschil moet er zijn. Zij is hier de prinses en ik ben

haar dienaar. Teleurgesteld maar gedwee, druipen mijn

vriendinnetje en ik af met de dierbare foto’s. De volgende

dag is Tineke weer gewoon mijn onbereikbare klasgenootje. De Roermondsestraat in haar hoogtijdagen.

Nu loop ik naast haar in het en zijn we voor even terug op Links de bewuste kolossale herenhuizen.

die dag in 1960. Ze gaat nog steeds erg chique en tot in de

puntjes verzorgd, gekleed. Ze praat Nederlands en ze heeft

een verlegen soort klasse. Toch kan ik zien dat het leven haar

ook niet heeft gespaard. We staan nu op gelijke voet en de

gapende kloof van weleer wordt met dit gesprek gedicht.

Maar afkomst verloochent zich niet. Zo meteen begeeft zij

zich weer naar haar eigen wereld en zet ik mijn leven elders

voort. Zo is het altijd geweest en zo is het nog steeds. Dat

weten we beiden ook wel.
In 1952 werd de prachtige middenberm inclusief alle bomen

‘gesloopt”, het begin van het einde van statige

Roermondsestraat. Het zou tot 2011 duren voordat de

middenberm weer aangelegd wordt en de straat langzamerhand

uit het dal omhoog klimt.

-114- -115-