Page 191 - Pater Hubert Gulickx

Zonder openlijke publiciteit kwamen er tachtig aspirant-

leden opdagen. Het geruchtencircuit van de toenmalige

homowereld werkte efficiënt. De Geestelijke Gezondheids-

zorg voor Noord-Limburg, inmiddels Riagg geworden,

wilde een team vormen om homosexuelen te helpen. Zij

vroegen mij om als pastor aan het team deel te nemen. De

directeur van de psychiatrische inrichting in Venray, dr.

Marlet leidde de oprichtingsvergadering. De andere leden

van het team waren dr. Grubbe die door een publicatie de

homoseksualiteit uit de hoek van de ziekte had geschreven,

een maatschappelijk werker Aarts en de psycholoog

Asselbergs van Venlo. Deze laatste viel na enkele

gesprekken af omdat hij de nieuwe kijk op de homosexu-

aliteit niet kon en niet wilde volgen. De kennis van en het

denken over homosexualiteit was in Limburg onderont-

wikkeld. De angst, onbekendheid en vijandigheid tegenover

homoseksualiteit en homosexuelen was algemeen. Jarenlang

trok ik alleen of met leden van de C.O.C. naar bijeenkom-

sten van vooral vrouwenbewegingen om voorlichting te

geven. Geen enkel dorp of gehucht hebben wij overgeslagen.

In de zestiger en de zeventiger jaren was een lezing over

homoseksualiteit. Bisschop Moors(*) van Roermond liet

via een secretaris weten dat hij mijn werk steunde. Voor de

rust in behoudende kerkelijke kringen was het wel beter niet
Bisschop Moors (* 1906 * 1980)
met zijn bisschoppelijke aanmoediging te zwaaien.
Bisschop van Roermond van 1959 - 1972

-190- -191-