Page 14 - Van Piottewei tot Rosarium, deel I

Minderbroederskerk - vervolg -

'T KLÖKSKE VAN DE MUMMERSKERK (van vóór 1940)
Wannier ik 's aoves in mien bed lik, dan velt mich soms van alles in.

Dan slaon ik soms aan 't fantazeere, totdet ik eind'lik slaope kin.
Dan kan ik toch zoë duud'lik druime, wie 't vruuger in ald-Venlo waas.

Dan zeen ik, waat al is veranderd, in 't vrind'lik stedje aan de Maas.

Refrein:
Dan kleure zich van koorts mien wange,
dan klop mien Venloosch hert zoe sterk,

dan kan ik soms zoe ech verlange
nao 't klökske van de Mummerskerk.
Dan kleure zich van koorts mien wange,
dan klop mien Venloosch hert zoe sterk,

dan kan ik soms zoe ech verlange
nao 't klökske van ôs alde Mummerskerk. (*)

-14-