Page 39 - Pater Hubert Gulickx
P. 39
Het diploma van de griekslatijnse humaniora(*) maakte de *
weg vrij voor alle hogere studies. Zo ging ik naar Humaniora
Hoogstraten, doorliep alle klassen tot en met de Oude benaming voor wat nu het algemeen secundair onderwijs (aso) is.
Men spreekt ook wel over de oude en de nieuwe (moderne) humaniora,
retorica(**) In 1946 sloot ik er mijn studies af en op de respectievelijk met en zonder de vakken Latijn en Grieks.
prijsuitdeling kreeg ik van een bisschop een laurierkroon op
de haardos gedrukt omdat ik zo'n voorbeeldige student was. **
Die kroon had ik meer te danken aan mijn populariteit Retorica
vanwege mijn toneelspelen dan aan mijn voorbeeld in de In Vlaanderen was retorica tot in de jaren tachtig de benaming voor het
harde werkelijkheid van het kostschoolleven. Ik had altijd laatste leerjaar van de Latijnse humaniora in het secundair onderwijs. In
de zesde klas of retorica lag het accent op de studie van klassieke
goed mijn best gedaan, was geen held in het uithalen van
redenaars Cicero en Bossuet
deugnietenstreken en in mijn achterhoofd had ik altijd de
woorden van mijn vader onthouden. Hij zei, toen ik naar
Hoogstraten ging. "Wij werken hier en jij moet daar ook
hard werken." De mogelijkheid van een jaar overdoen is
nooit in mijn hoofd opgekomen want dat zou het einde van
mijn studie betekend hebben. Mijn vader en moeder waren
mij met de bakkerskar komen afhalen na de prijsuitdeling.
Zo kwam ik dan, een jaar na de verschrikkingen van de
oorlog, in Baarle-Hertog terug. Gelauwerd en met een
diploma op zak waarboven in naam van de Koning der
Belgen werd meegedeeld dat ik de grieks-latijnse humaniora
met goed gevolg had doorlopen en dat ik geschikt was voor
een hele serie hogere studies. Bij mijn ouders was er de
onuitgesproken teleurstelling dat ik geen pastoor wilde
worden. Mijn biechtvader, de Geerts, zoals wij hem
-38- -39-
