Page 238 - Pater Hubert Gulickx
P. 238

Bijlage E:  Hubert Gulickx, de ‘Flikkerpater’                                                                                                Als leraar aan de Rijks HBS, Tuinbouwschool en KLOS (de

                                                                                                                                                           opleiding tot kleuterleidster) ging hij dagelijks met pubers


              Domani, de voormalige kloosterkerk Mariaweide van de                                                                                         en adolescenten om.


              Dominicanen, is een parel uit de Middeleeuwen. Ik voel me                                                                                    Hubert Gulickx was een markante verschijning. Rijzig,

              verbonden met die plek. We gingen er in onze jeugd naar de                                                                                   wapperende haren en met een zware, vérdragende stem. Hij


              kerk. Mijn ouders hadden wat met de ‘paters van de                                                                                           hield er stevig de pas in. De pater sprak met een mooi

              Baek’, zoals de dominicanen vroeger in Venlo werden                                                                                          Vlaams accent en sloot een gesprek altijd af met ‘nog een


              genoemd. Waarom we naar de paters gingen en niet naar                                                                                        schone dag’. Door zijn postuur, gesticuleerde, vastberaden

              onze eigen parochiekerk, weet ik niet. Misschien omdat ze                                                                                    tred en manier van praten leek hij op een romanfiguur uit


              er ruimer in de leer waren? Toen een van de paters hoorde                                                                                    een boek van Willem Elsschot of Hugo Claus.

              dat mijn moeder de zorg had voor zes zonen en een man,                                                                                       Hubert Gulickx was een man met een open geest en hart.


              vertelde hij haar dat dit van meer waarde voor God was dan                                                                                   Intelligent en sociaal bewogen. Hij was politiek actief bij de

              het plichtmatig bijwonen van de  mis op zondag. Het was                                                                                      PPR en GroenLinks. Zijn tegenstanders, vaak behoudende


              niet aan dovemansoren gericht. Voortaan bleef ze meestal                                                                                     katholieken, noemden hem daarom smalend de rooie pater of

              thuis om de zondagse maaltijd klaar te maken. Wij moesten                                                                                    vanwege zijn pastorale zorg voor homoseksuelen de

              wel naar de kerk. Tot we veertien waren en zelf mochten                                                                                      flikkerpater. Hubert Gulickx schaamde zich niet voor die


              beslissen. Denkend aan de dominicanen rijst meteen één                                                                                       scheldnamen. Integendeel. Hij was er juist trots op. Voor


              markant figuur op: pater Hubert Gulickx (1926-2004). Eind                                                                                    hem waren het geuzennamen.

              jaren zestig leerde ik hem kennen bij het Open Ontmoetings-
                                                                                                                                                           In 1991 schreef Gulickx een biografie, getiteld
              centrum. Het OOC, de voorloper van Perron 55, was

                                                                                                                                                           ‘Een Dominicaan tussen het Bronsgroen Eikenhout’.
              gevestigd in een voormalige winkel van de De Gruyter en

              een ernaast gelegen buurtcafé op de hoek van Heutzstraat en                                                                                  Zijn medekloosterlingen zullen er niet echt blij mee zijn


              Kaldenkerkerweg. Het was de vrijhaven van de ongeorga-                                                                                       geweest. Wat heet! Het zal gerommeld hebben. Hubert

              niseerde jeugd. Pater Gulickx was er jarenlang bestuurslid.                                                                                  Gulickx schetst Venlo vanaf 1963, het jaar waarin hij in


              Hij wist wat er onder jongeren leefde.                                                                                                       Mariaweide komt.




    -238-                                                                                                                                                                                                                                                                      -239-
   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243