Page 233 - Pater Hubert Gulickx
P. 233

Bijlage C:  HUBERT  Ik vertelde het Hubert en vroeg hem of hij bij het afscheid in

              het crematorium iets wilde zeggen. Natuurlijk kwam hij.


 Meestal kwam ik hem tegen voor het postkantoor. Of in de  Door te vertellen over zijn eigen jeugd schiep bij een

 Klaasstraat. Als hij Le Monde had gekocht. Aan Hubert viel  ontroerend monument voor alle moeders. Ook die van ons.


 niet te ontkomen. Hij spaaide en galderde. Als hij je zag,  Een jaar of anderhalf geleden stond de deur van de

 rolde de enthousiaste begroeting met een mooi Vlaams  Paterskerk open. We gingen naar binnen. Opeens stond


 accent al over de straat. Hoewel hij altijd zei dat hij zich  Hubert voor onze neus. Hij was blij verrast mij met het

 mós spooje, had hij toch tijd voor een gesprekje. Stof  aoliebieësje en de bòksebaom te zien. We kregen een


 genoeg, want Hubert volgde vanuit Mariaweide alles en  enthousiaste rondleiding door kerk en klooster. Bij het

 iedereen. In zijn manier van lopen en praten vond ik hem  afscheid moesten we beloven dat als we de bòksebaom lieten

 stalen op een figuur uit een roman van Elsschot of Claus. Het  dopen, we dat door hem zouden laten doen.


 was een geïnspireerde en inspirerende man. Belg van
                                                      Een paar maanden geleden belde ik
 geboorte maar oprecht verbonden met Venlo. Hubert stond
                                                      Hubert op in Reuver, waar hij werd
 eind jaren zestig aan de wieg van het OOC, de voorloper van
                                                      verpleegd bij de zusters. Hij had zich
 poppodium Perron 55. Hij had een groot hart voor mensen
                                                      verzoend met zijn einde, vertelde hij.
 die in nood waren en zette zich in voor het COC, de
                                                      Ik stuurde hem een boekje met
 belangenvereniging van homoseksuelen. Als hij in vijftiende
                                                      tekeningen en gedichten dat acteur en
 eeuw had geleefd, was de Dominicaan Hubert Gulickx
                                                      goede vriend Lex Maes in het zicht van
 misschien wel op de brandstapel beland. Als heksenmeester.
                                                      de dood had gemaakt. Hubert belde na
 Op basis van het boek 'De Heksenhamer' geschreven door ...
                                                      een paar dagen op. Om te bedanken.
 Dominicanen.
                                                      Met: “Nog ene hele schone dag,

 Un gans jaor truùk had ik hem echt nodig. Mam was    jong!”, nam hij afscheid.


 overleden. Naar de kerk ging ze al lang niet meer, maar over
                                                      Voorgoed.
 de Paters van de Baek had ze altijd waarderend gesproken.
                                                                                                    Sef Derkx

                Funske, alias Sef Derkx


 -232-                                                                                                                            -233-
   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238