Page 205 - Pater Hubert Gulickx

Op het einde van de zestiger jaren en in de zeventiger jaren

ging de jeugd in Nederland een eigen weg inslaan. Provo en

Kabouters brachten leven in Amsterdam en van daaruit golfde

het door andere steden. Door de leerlingen van de Rijks

H.B.S. kwam ik in contact met de provo's in Venlo. Dat

langharig werkschuw tuig, volgens de Telegraaf, verlangde

van de gemeentelijke overheid in Venlo een centrum waarin

zij zichzelf konden zijn. Binnen eigen ruimte wilden zij

zowel passief als actief in muziek, toneel, film en later video,

de creativiteit van de jongeren stimuleren. Er werd een

stichting opgericht met dat doel en ik werd als bestuurslid

naar voren geschoven door de langharigen van toen. Aan de

Kaldenkerkerweg werd een pand gehuurd en het Open

Ontmoetingscentrum ging van start. Om de snelle

ontwikkelingen in de jeugdcultuur te schetsen wil ik nog

vertellen dat in de zestiger jaren ik nog geestelijk adviseur

geweest ben van de 'INSTUIF COPACABANA'. De Instuif

was een stichting van en voor jongeren met 1200 leden. Eens

in de maand organiseerde die Stichting een dansavond in de Het Open Ontmoetings Centrum, O.O.C., werd gevestigd in het
voormalige pand van de Gruyter. Hoek Heutzstraat-Kaldenkerkerweg.
Prins, de schouwburg van Venlo. Daar kwamen dan de

jongeren dansen op in mijn oren lieflijke dansmuziek. Dat

waren zondagavonden waar de ouders hun dochters en zonen

zonder zorgen naar toe lieten gaan. Maar in korte tijd viel de

belangstelling voor die dansavonden terug tot het nulpunt,

waarna de stichting werd opgeheven.

-204- -205-