Page 185 - Pater Hubert Gulickx
P. 185
In een vorig hoofdstuk heb ik al eens verteld hoe over- Het ontvangen was, in mijn ogen, en dat meen ik oprecht,
weldigend die ervaring was om als biechtvader te luisteren veel overvloediger. Ik leerde hoe binnen het huwelijk de
naar de levensverhalen van de penitenten. beleving van de sexualiteit, de lust, zowel voor de mannen
In die belijdenissen nam de beleving van de seksualiteit een en zeker voor de vrouwen, een obstakel was in de relatie.
bijna alles beheersende plaats in. Het niet aandachtig bidden, Vanuit mijn eigen ervaring kon ik de problemen invoelen.
te laat in de kerk komen, werken op zondag, vlees eten op Bij de cursussen als voorbereiding op het huwelijk kon ik
vrijdag, het was dikwijls de aanloop voor de zonde tegen het die eigen ervaring inbrengen. In de zestiger jaren konden wij
zesde en negende gebod. In de eerste jaren van mijn werken heel open over geboorteregeling, over lust en lichamelijk-
in Venlo mochten wij twee maal per jaar terug naar het heid spreken. De kerk was toen een kerk met een menselijk
Albertinum in Nijmegen. Om daar een week door Walter de gezicht. Wij mochten ook de benepenheid en de angstver-
Bont te worden bijgeschoold in pastorale gesprekken en wekkende houding van de officiële kerk aan de kaak stellen.
pastorale hulpverlening. Dat waren zeer vruchtbare weken Hoewel de sexualiteit van vrouwen openlijk erkend werd
voor mij. Van huis uit ben ik een prater en reageer primair. was de sociaal aanvaarde expressie daarvan beperkt
Walter de Bont leerde mij luisteren. "Hub," zei Walter, “Je gebleven tot het huwelijksbed. Een net meisje wilde
moet je mond houden. Je moet de ander laten vertellen en op eigenlijk geen sex, maar kon verleid worden. In de zestiger
de eerste plaats aandachtig luisteren. In de verhalen van de jaren verdween de beperking op geslachtsverkeer voor
hulpvrager komen de vragen geleidelijk naar boven. Je moet meisjes. De pil kwam de bevrijding brengen. De meisjes
door je luisterhouding de ander gelegenheid geven zich te begonnen te genieten van die bevrijding die tot dan toe
openbaren." Met die goede raad in het achterhoofd heb ik in alleen voor de jongens bestond. De meisjes wilden even
de biechtstoel en in de spreekkamer geluisterd naar de graag seks als de jongens. De enige
mensen. Ik weet nog heel goed hoe blij ik was toen ik de vraag was of zij het met die of die
goede effecten zag van die luisterhouding. Ik leerde zelf heel jongen wilden doen. In ’Confron-
veel van de penitenten en de hulpvragers. Het was tussen de tatie’, een conservatief katholiek
cliënten en mij, in de biechtstoel en op de spreekkamer een blad, ben ik eens afgeschilderd als
proces van ontvangen en geven. bederver van de jeugd.
-184- -185-
