Page 79 - Luchtbrug naar het Verleden

De Sloot -vervolg-

De sloot meandert met de straat mee richting Hagerbuske en buigt daar

af naar de boerderij van Hagerhof. Er hangt een sprookjesachtige,

sinistere sfeer om deze, tussen de bomen en struiken verscholen,

gelegen boerderij die gedeeltelijk wordt omkranst door een vijver. Op

het punt van de kromming houdt de straat op. Hij eindigt ergens

verloren in een kaal en braakliggend gebied. Een uitdijend stuk

niemandsland, dat de verbinding vormt tussen het bouwland van enkele

tuinders met hun kassen en de voetbalvelden van Quick Boys.

Helemaal op het einde van de straat rechts wonen een oom en tante van

mijn vader met hun twee zieke zoons. Ze leven met de schamele

opbrengsten van hun tuinbouwgrond aan de rafelrand van het bestaan.

De zoons hebben beiden een spierziekte en ze zullen spoedig sterven.

Op een dag zijn ze er allebei niet meer. Ze lijken zomaar van de

aardbodem verdwenen. Het toch al droefgeestige huishouden van deze

twee lieve mensen is nu helemaal van licht verstoken.

Hoeve Hagerhof
Allengs nemen de jaren zeventig en tachtig het roer over. De straat

krijgt meer aanzien en de gaten tussen de huizen worden gedicht. De

verandering voltrekt zich geleidelijk en in het laatste stuk worden

enkele, oude, vervallen huisjes met de grond gelijk gemaakt. Op de

open, rustgevende plekjes verschijnen nieuwerwetse woningen. Ze

kunnen niet tippen aan de robuuste uitstraling van hun illustere

voorgangers en hun uiterlijk detoneert vaak met de huizen die hun

sporen al hebben verdiend. Zoals de twee statige huizen die er nog

steeds staan en met een zijmuur naar de Genbroekstraat toegewend

liggen. Als de beek er nog stroomt, zijn ze door een brug over de sloot

te bereiken.

-78- -79-