Page 198 - Luchtbrug naar het Verleden

Vroeger was het beter -vervolg- Vroeger was het beter -vervolg-

Schuin tegenover me, aan de andere kant van de tafel in de Aan hen zijn de ingrijpende beelden voorbehouden van

huiskamer zit een grote, grijsharige man met een eveneens evacuaties en bombardementen want ze zijn beiden kinderen

grijze, borstelige snor. Zijn ogen twinkelen af en toe van de oorlog.

ondeugend kwajongensachtig wanneer hij een anekdote over
Hoe komen zij zo ineens in mijn huiskamer verzeild geraakt?
vroeger te berde brengt. Het hele gezicht trekt daarbij een
Wat heeft ervoor gezorgd dat wij drieën nu als oude
olijke grijns. Hij oogt kwiek en zijn achtenzestig jarige
bekenden, die door een wig in de tijd eigenlijk vreemden
leeftijd is hem niet aan te zien. Tevens gaat er een grote rust
voor elkaar zijn geworden, rond de tafel zitten geschaard?
van hem uit en tijdens het gesprek geeft hij blijk van een
Het verhaal van de kleinere man naast me gaat meer dan
warme belangstelling voor het verhaal van de ander.
vijftig jaren terug in de tijd, als ik een kind van ongeveer
Naast me zit een kleinere, gedrongen man met eenzelfde
zeven jaar ben en op iedere hoek van de straat, waar ik met
grijze kapsel en ook ogen, die zich, als hij lacht, tot spleetjes
mijn ouders en jongere broertje woon, kleine winkeltjes zijn
samenknijpen. Ook bij hem bespeur ik dat schalkse en
gevestigd. De slager, de bakker, de groenteboer en de
jongensachtige. Zodra hij binnen is, steekt hij van wal. Over
melkboer liggen allemaal binnen handbereik.
van alles en nog wat. Hij voelt zich overduidelijk op zijn
Hij is de zoon van de melkboer. Van zijn vader krijgt hij als
gemak en kan zijn enthousiasme nauwelijks beteugelen.
achttien jarige jongen de taak klanten in de winkel te
Behoedzaam proberen we aan te sturen, naar waarom we bij
bedienen. Hij laat mijn onschuldige kinderhart sneller
elkaar zijn gekomen.
kloppen. Iets in hem moet me in vervoering brengen want
We zijn opgegroeid in dezelfde buurt en zitten nu, ongeveer
boodschappen doen voor mijn moeder in deze winkel, vormt
vijftig jaren later, geanimeerd bij elkaar aan tafel om
voor mij geen enkel probleem. Ik zal niet gauw een smoesje
herinneringen op te warmen over vroeger. Zij kunnen mij,
bedenken om die taak aan mijn broertje over te dragen.
door het leeftijdsverschil van ongeveer tien jaren, wegwijs
Dankzij Theo, want zo heet hij, maak ik de gang naar de
maken in het Venlo-Zuid van vóór mijn geboorte in 1953.
melkboer maar al te graag.

-198- -199-