Page 192 - Luchtbrug naar het Verleden

Tussen de kieren Tussen de kieren -vervolg-

Ik kan niet slapen. Het is broeierig warm in bed en erg Daar is hij. Een jongen met zwart krullend haar, groot en een

benauwd op mijn slaapkamer. Het vertrek heeft de hele beetje verlegen. Ze lijken allebei niet op hun gemak.

middag in de gloeiend hete zon liggen bakken. Verlichting Waarschijnlijk eerder onhandig door de situatie en

komt enigszins van het openstaande raam en de op een kier schroomvallig in hun verliefdheid. Het meisje woont een

staande jaloezieën. Echt donker is het daarom niet op de stukje verderop in de Antoniusstraat. Ze is op een ingetogen

kamer en de geluiden van de straat dringen door tot op mijn manier mooi. Aanrakingen en woorden wisselen elkaar af. Ik

kussen. Van rustig gaan slapen is geen sprake. Ik weet ook dat kan niet verstaan wat ze zeggen. Daarvoor staan ze net te ver

zich op straat dadelijk van alles af gaat spelen waar ik graag weg en dempen de rolluiken het geluid maar hun lichaamstaal

heimelijk getuige van wil zijn. Mijn nieuwsgierigheid wint spreekt boekdelen. Ik ben een negenjarig kind, dat heimelijk

het meestal van de slaap, die toch niet wil komen. getuige is van het onschuldige minnespel van andere, grotere

Stilletjes sluip ik uit mijn bed en installeer me voor de kieren kinderen. Het schouwspel doet me huiveren. Dromen krijgen

van de rolluiken die net genoeg ruimte laten om doorheen te vrij baan.

kunnen kijken. Vanuit mijn positie kan ik de straat recht vóór
Het duurt niet lang of links van mij in de straat begint zich
mij en links van mij bijna in zijn geheel overzien. Ze ligt er
ook iets te roeren. Twee meisjes, een blonde en een donkere,
rustig en verlaten bij.
komen van rechts de straat in gefietst. De blonde heet Thea.
Er is nog niets te zien. Ik wacht geduldig en na een paar
Haar haar is halflang en bijna wit van kleur. De onbekende
minuten komen de eerste mensen op wie ik zit te wachten in
donkere heeft kort geknipt kapsel en een prachtig, exotisch
beeld. Het gebeurt recht voor me aan de overkant van de
gezicht. Ze stallen hun fietsen bij één van de huizen met de
straat naast het hoekhuis van de Sloot en de Antoniusstraat,
erkers aan de overkant en bellen aan. Kennelijk woont in dat
waar het ouder echtpaar Sterk woont. Daar is een breed stuk
huis hun vriendin. Ze verwacht de meisjes al want ze komt
stoep dat grenst aan een blinde muur. Het meisje is er al. Ze
meteen met vier badmintonrackets in de hand naar buiten.
staat keurig op tijd te wachten op de jongen die zo meteen
Bijna tegelijkertijd gaat de deur van het huis aan de
met zijn fiets ook naar deze plek zal komen.
rechterkant ook open en laat de eerste jongen zich zien.

-192- -193-