Page 52 - Historisch Venlo

Toen er nog in de verste
verte geen sprake was
Ouderenzorg
van sociale wetgeving
bestonden er in Venlo al
instellingen, die zich
ontfermden over wees-
kinderen, armen,

reizigers en ouden van
dagen, die niet bij
familie terecht konden.

Al in 1299 was er het
zogenaamde “Oude
Gasthuis”; in de veer-
tiende en vijftiende eeuw ontstonden het Sint-Joris-
gasthuis en het Sint-Jacobsgasthuis, later opgegaan

in de stichting Burgerlijke Godshuizen. De
zogeheten Tafel van de Heilige Geest, het huidige
Hulpverleningsfonds, dateert van 1360 en had ten
doel armen - vaak hulpbehoevende ouderen - bij te

staan.

In de loop van de eeuwen werd de hulpverlening

door Burgerlijke Godshuizen volledig verlegd naar
het steunen van alleen nog arme, Venlose ouderen.
Vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw aanvan-
kelijk in het Ald Weishoés (het voormalige weeshuis)

aan de Grote Kerkstraat, maar vanaf 1961 in een
modern bejaardentehuis Huize Beerendonck, waar
iedereen van 65 jaar en ouder terecht kon. Huize
Beerendonck (later nog vervangen door een nog

moderner complex) kreeg gezelschap van bejaar-
denhuis De Meeuwbeemd, de Julianaflat en de
Nolensflat op de plek van het voormalige klooster
van de Broeders van Onbevlekte Ontvangenis aan

de Grote Kerkstraat. In speciale ouderenwoningen
her en der in de stad kunnen ouderen nog lang
zelfstandig blijven wonen. De bejaardentehuizen
werden eind vorige eeuw aan de plaatselijke

woningcorporatie verkocht en met de opbrengst
daarvan blijven Godshuizen, Hulpverleningsfonds
en bijvoorbeeld ook de Weldadige Stichting van
Heutz, hun ondersteunend werk verrichten.

5 52
011