Page 172 - Ursulinenklooster
P. 172

Het einde




                In de jaren zestig begint zich de kentering voor de Ursulinen


 12             af te tekenen. In 1935 telt het klooster in Venlo nog negentig

                zusters. Een aantal dat vanaf de jaren zestig snel zal afnemen.



                In 1985 verblijven er nog maar zeventien zusters in het


                klooster en besluit het Provincialaat van de Ursulinen te

                Boxtel om de poorten van het Venlose klooster definitief te


                sluiten en gebouwen te laten slopen.



                De verkoop valt samen met het 450-jarig bestaan van de

                Orde en het honderdjarig bestaan van het Venlose klooster.



                Tegelijkertijd worden de kloosters in Echt en Boxtel te koop
                                                                                                                                                                                             Kloosterkerkhof, Ursulinen  Venlo
                aangeboden. Het klooster in Nijmegen is al verkocht. Het

                Provincialaat verhuist in 1998 van Boxtel naar Malden.
   Het Einde
                                                                                                                                                             Uit Dagblad voor Noord-Limburg, 23.01.1987
                Ook het kloosterkerkhof op het kloosterterrein wordt


                geruimd en de ongeveer honderd stoffelijke overschotten                                                                                      De Ursulinen werkten hard om aan de Kaldenkerkweg hun klooster

                worden overgebracht naar de begraafplaats bij het klooster in                                                                                van de grond te krijgen. Dat gebeurde niet in alle rijkdom: er was veel

                Grubbenvorst.                                                                                                                                armoede. De grafopschriften van het zusterkerkhof zijn daar min of


                                                                                                                                                             meer bewijzen van.
                Een flink stuk van het monumentale klooster valt ten prooi
                                                                                                                                                             Veel zusters zijn niet ouder dan twintig à dertig jaar geworden.
                aan de slopershamer.                                                                                                                         De omstandigheden waaronder ze moesten werken waren eind jaren

                Aangezien het Collegium Marianum een aantal leslokalen in                                                                                    tachtig en negentig van de negentiende eeuw erg slecht. Er waren


                het gebouw in gebruik heeft, wordt dát stuk van het klooster                                                                                 soms veel zieken die niet voldoende medicijnen kregen, omdat deze

                niet gesloopt.                                                                                                                               niet voorhanden waren.





    -172-                                                                                                                                                                                                                                                                      -173-
   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177