Page 95 - Pater Hubert Gulickx

Ik probeerde hem duidelijk te maken dat ik dan schulden

zou moeten maken om het geld te verdienen dat naar de

gemeenschappelijke pot van Mariaweide ging. Hij bleef

echter Oost-Indisch doof op zijn gelijk staan. Als

argumenten niet helpen dan ga je schreeuwen; ik heb hem

met overslaande stem uitgescholden. Hij zal als heer van

stand wel gehuiverd hebben. Ik schreef naar provinciaal van

Waesberge om te vragen of ik niet onder zijn gezag zou

kunnen werken. Met prior Beekman was voor mij geen land

te bezeilen. De zaak is toen geregeld, hoe en door wie weet

ik niet, maar ik mocht de auto gebruiken op kosten van het

huis. Op het einde van zijn driejarige termijn vertelde Lorscheid

Beekman dat bij wegging. Dat was een pak van mijn hart.

Anders had ik Venlo moeten verlaten. Noodgedwongen. Bij

zijn afscheidsrede, onder een diner waar ik niet bij kon zijn

vanwege lessen, vertelde hij dat ik een goede jongen was,

maar een slecht priester. Ik denk dat hij met die

karakteristiek de communis opinio van de gemeenschap van *

Mariaweide verwoordde. Ik vond die opmerking helemaal Lorscheidbeweging

niet erg. Ik kon er in de vreugde om zijn vertrek zelfs begrip De Lorscheidbeweging was een beweging van Europese en Amerikaanse

voor opbrengen. Maar ik kon niet anders dan de weg gaan Dominicanen.

die ik ging. Daarbij voelde ik me gezond en monter. Ik werd In 1968 kwamen in het Duitse Lorscheid, bij Trier, 55 jonge
Dominicanen uit tien landen bijeen om visies ten aanzien van de
gesteund door de jongeren, de collega's op school, de toekomst van orde, kerk en religieus leven uit te wisselen

medebroeders in Utrecht die in de Lorscheidbeweging(*) Ze hielden bijeenkomsten en probeerden dingen te veranderen maar

bij elkaar schuilden. waren niet bij machte om die nieuwe ideeën echt vorm te geven.

-94- -95-