Page 9 - Os erm Venlo
P. 9
Erm Venlo Mien Meelkop
02
Erm Venlo Ach Vendelo, mien vaderstad
Wie dueds, wie triest dit kleid
(Mien Meelkop)
God help os draage, sterk os in
Dit al te gröete leid.
Erm Vendeloo, geleefde stad,
Wie dreuvig now dien straote, Nog dreige groëter rampe, maar
Dien alde huuzer waalbekind Mit onbegrens vertrouwen
Kapot, ineingeschaote. Hilt Venlo steeds den blik gerich
Noa 't beeld van de Leeve Vrouwe.
't Is alles duëds en stil d'r zien
gein minse, die mier praote Leef Vrouwke van Genüe help os
Mien erme alde vaderstad En huur os bitter klage
Geslage en verlaote. Verlos os van den noëd en 't leid
Hoas nimmer meer te drage.
Wao zien dien alde gevels
Onderduikers in St. Martinus
Wao dien torens al in 't rond?
Um Sint Martinus davert ut
Ik zeen allein de plaats, wao ens
Geluud van oorlogsdonder
Martinustoren stond.
De scherve vleege door de loch.
Os ald stadhoes steit gans allein 't Glaas, dat kump nao onder.
In os getroffe stad.
Slevrouwke baove in 't altoar
Mien stedje och now weit ik pas
Steit op eur bein te trille
Wie leef dat ik dich had.
As 't afwaer davert door de loch
En ik dink aan Eur, die onder 't geweld Sirene's staon te gille
Eur dierbaar laeve leete
Al schient os smiëke onverhuurd
En die in baeter oord dan heej
Maria Onvolpreze
De ieuwige rös geneete.
Door 't leid heb Gej misschien aan os
D'n groëtsten deens beweze.
-08- -09-
