Page 57 - Os erm Venlo
P. 57
2e Bombardement 28 oktober 1944, ochtend
Een Familiedrama
Een bijdrage van Paul Seuren.
Vleesstraat Mijn vier broertjes en twee zusjes
waren na het inslaan van de bom
op slag dood. Mijn moeder, die na
het bomalarm met mij van de
slaapkamer op weg was naar de
kelder, stierf 2 dagen later in het
ziekenhuis.
Op de open plek stond het café van Seuren
Ik behoorde als halfjarig baby-
slachtoffertje met diverse verwondingen tot die categorie kinderen,
waarvan verwacht werd, dat die niet meer te redden waren. In verband
met de grote hoeveelheid slachtoffers moesten er keuzes gemaakt
worden - dus zou in mij geen extra medische energie meer worden
gestoken.
Tot mijn geluk viel het oog van een der verpleegsters van de
kinderafdeling op mijn vader, die het bombardement overleefde omdat
hij op dat moment niet thuis was.
Ze legde mij daarop bij de categorie kinderen, die nog wel te redden
was en waaraan nog wel extra medische hulp werd verleend.
Vandaar dat ik dit verhaal nu kan opschrijven. Mijn vader is na de
oorlog met deze verpleegster getrouwd.
Enkele dagen na het bombardement, op 4 november 1944, ging mijn
vader samen met een ander neefje, Sjengske Vullings, proberen om uit
de puinhopen nog wat spullen te redden.
Bij deze gebeurtenis was er opnieuw een bombardement en werd
Sjengske door een granaatscherf dodelijk getroffen.
-56- -57-
