Page 61 - Historisch Venlo

Venlo als belangrijke
handelsstad en
Defensie
strategisch gelegen op
de oostoever van de
Maas had uiteraard zijn
defensieve plichten. De
stad was er alles aan

gelegen haar inwoners
te beschermen. Na het
verlenen van stads-

rechten in 1343 bouwde
de stad in snel tempo
aan zijn vestigwerken.
Menigmaal stond Venlo op het verlanglijstje van
veroveraars met alle nare gevolgen van dien. In de

Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) wisselde de stad
enkele malen van bezetter: Spaans (katholiek) en
Staats (protestant) en ook tijdens de
Successieoorlog (1702-1713) werd de stad

belegerd. De grote Napoleon liet de stad in 1794
innemen en de laatste belegering vond plaats in
1830, toen Venlo door generaal Daine werd
veroverd en voor negen jaar Belgisch bezit werd.

Enkele forten, zoals Fort Ginkel (1731) in het
noorden en Fort Sint Michiel (1641) op de
westoever tegenover de stad, moesten extra
bescherming bieden. In een kruitmagazijn, het in

WOII vernielde Arsenaal, werd het kruit bewaard.
Bij Koninklijk Besluit in 1867 verloor de vesting
haar betekenis en werd zij in ijltempo ontmanteld.
Dat betekende geenszins het einde van militaire

aanwezigheid in de stad. De cavaleriekazerne aan
de Keulsepoort huisvestte de huzaren en op het
terrein van Fort Sint Michiel verrees in 1913 een
kazerne, sinds 1934 Frederik Hendrikkazerne

genoemd, die onderdak bood aan het 2de Regiment
Infanterie en aan de staf van de Vde Infanterie
Brigade. Het Regiment Stoottroepen kwam in 1953
naar Venlo en later was er de opleiding voor

militair chauffeur.
In 2006 stootte Defensie de kazerne af en kwam het
terrein in handen van de gemeente Venlo.

6 61
010