Page 90 - Herinneringen aan Vruùger
P. 90
-44-
Waterkant
Loupend langs de waterkant.
Kièk ik nao de euverkant.
De wind bluuës de wölkskes stil veurbeej.
Ik maak ónbewust ein hertje in het zand.
Dan loup ik truuk.
En achter mich, haole de gölfkes gesteurd door de wind.
Mien hertje oèt het zand.
.....ik waas weer efkes kind......
-90-
