Page 52 - Herinneringen aan Vruùger
P. 52
-25-
Mien ièrste Welske
Ein...twië...ein.
Ein...twië...ein.
Met de vutjes doeën beejein.
Dao is alles mei begós.
Huuërde ik mezièk, dan veulde ik,
det ik het danse neet laote kós.
Toen miene Pap det gestuntel zoog.
En mich um ein Welske vroog.
Reep ik "Jao Pap gaer".
En weej dansde door de ganse kamer haer.
Aan de kant woorte gezatte taofel en steul.
Met miene Pap te danse, waas ein heerlik geveul.
Baove op zien schoon ging ik dan staon.
Um maar neet oét de maot te gaon.
"Dich kins good danse" woort mich lets gezag.
En ik veulde mich verieërd.
En zei toen hièl erg gruuëts.
.......det heb ik van miene Pap geliërd.
-52-
