1 April poetsen Lomstraat, kruisje gehaald, brief van Mrieke, pakje verstuurd naar Annie.
2 April thuis gepoetst.
3 April na gewoon werk afgereisd naar den Boekend. Fiets kapot, trug gelopen. Warm weer. 's Avonds in de schuilkelder. RAF bezoek voor Essen. Vreeselijke angst alom, 21 vliegers verloren.
4 April voor den 38ste keer jarig!!. Erg karige verjaardag, geen lekkers te krijgen. Snoepkaarten ingetrokken. 's Middags trip naar Vierlingsbeek. Gonnie groeit als een aardig meisje op. Toos en Toon maken `t goed en trekken zich van de oorlog weinig aan, ook van `t botergebrek der familie.
5 April trug uit (Vierlings)Beek, rustige nacht meegemaakt. De nacht ervoor vielen 3 Tommie machines rond 'Beek.
Dinsdag opgeruimd.
Woensdag gestopt en gepoetst.
Donderdag 8 April gewone dag, `t begin tenminste. Ook de middag, die ik poetsend doorbracht in de Lomstraat. 's Avonds om ½ 10 naar huis.
Duitse jagers doorkruisten de lucht. Vele mensen stonden buiten te turen naar de wolken. 'Komen er of komen er geen', de vraag die van lieverlede elke avond trugkomt, maar helaas dezen avond werd een droeve rampavond voor Venlo. Om ½ elf gingen moeder en ik naar bed en ik had net de eerste dekens over me heen en ik ging moe halen. Gauw de kelder in en we waren nauwelijks beneden of de eerste bom viel. Weinige minuten of beter seconden later viel no 2 en 3. Vreeselijk gehuil op straat en hulpgeroep. De ruiten van ons heele huis rammelden op elkaar ook, de gangdeurruit. De eerste berichten meldden 40 dooden, tenslotte waren er 8 dood en 24 gewond. Als men 's morgens de schade overzag kon me onmogelijk gelooven dat dit mogelijk was na zoo'n droeve ruïne. De buurman verloor een zijner zonen. Vader Bisschop kwam vrijdagmorgens de bedroefden troosten. `t Roode Kruis richte 't Patronaat in voor dakloozen. Vader Bisschop komt ook mee om de dooden te begraven.
Vrijdag den heelen dag belangstelling.
Zaterdags werd onze straat afgezet door jongens van de arbeidsdienst en luchtmachtvrijwilligers. Die wacht duurde van Zaterdag tot en met maandagavond.
12 April bezoek van Afferden. Sjaki in `t ziekenhuis opgenomen met pleuris. Wasdag. Twee getroffen huisgezinnen mochten hier hun verwoeste haven bergen. Wat is zoo'n oorlog toch een in droeve ramp. De berichten zijn zoo vaag, `t uitzicht op Kriegsende nog niet in uitzicht. De twee aanstokers confereerden op de Brenner en zeggen dat `t nog `t begin is.
13 April begrafenis van onze buren die bij den bominslag `t leven verloren. 's Morgens om 10 uur begroeven we de katholieken. Vader Bisschop verrichtte de absolutie en vergezelde ze naar de laatste rustplaats. `t Was een enorme drukte, de deelneming was algemeen. Vandaag bracht ik Toos en Nelli naar de tram en zag de schade aan de Hamburgersingel. De wachters hier bij de geteisterde straten zijn ingetrokken.
16 April kwart voor 12 ontmoeting met ons Marie. Naar `t Casino, naar huis. Moeder even naar de bus sturen. `t Is snikwarm. In de Sloot aangekomen waren de luchtbeschermers aan `t waarschuwen, de blindganger bij Geerads liet men ontspringen. Moeder niet naar de bus. Rond 4 uur naar de leeszaal, die is ook stukgebombardeerd. Naar de Lomstraat, poetsen bij Bets. De ruit nog kapot, overal gedrukte stemming.
17 April weer mooi zomers weer.
18 April Palmzondag, zeer mooie Hoogmis met gezongen lijdensverhaal. Mooi maar lank. De tijd gaat heen, `t bombarderen gaat door. 's Middags met Lies naar `t Gasthuis. Sjaki maakt `t goed. 's Avonds even bij Door op bezoek. Maandag 19 April. Gewone dag, veel regen, iets kouder. Om ruim 9 uur 's avonds luchtgevaar. 1 Uur in de kelder, niets gehoord. Dus ook geen angst. Wel gezegd, dat 7 tijdbommen gegooid waren op `t treinstation. Later bleek, dat dit een Duits ongeluk was. Weer een raadsel van den nacht.
Woensdag, trip naar Lottum, fijn fietsen op een fijne Gazelle. Gezellig middagje. Anna op vacantie, alles mee naar huis sjouwen.
Witte Donderdag mooi weer. Radijsjes plukken en binden. 's Avonds van 8-9 H. uur. Nogal druk.
Goede Vrijdag de eenige vastendag van de 40 daagse vasten. 's Middags Kruisweg bidden in de St. Nicolaaskerk, daarna poetsen in de Lomstraat. Goede Zaterdag stille dagen de ganse week. De klokkeslag is zelfs gedoofd door `t weghalen der laatste klok.
Pasen 1943 op den vooravond. Paasrede van Wilhelmina, moedgevend vol hoop. De Paasdagen waren vol storm in de natuur in '43.
Paasdinsdag wasdag. 's Avonds naar Vierlingsbeek
Woensdag daar de was gedaan.
30 April. Juliana jarig, in de verte. `t Nieuws word bekend, dat de Nederlandse strijders weer in krijgsgevangenschap moesten. Eerst de beroepsofficieren. Gedeeltelijke staking. `t Spoor doet niet mee. Vandaar bereiken ze niets! Verschillende martelaars doodgeschoten. (* zie voertnoot) Ach Lieve Heertje, red ons toch uit de handen der beulen.

* Voetnoot van webmaster.

De proklamatie van de "Wehrmachtsbefehlshaber " generaal F.Christiansen : "alle militairen van het voormalige Nederlandse leger, dienen weer in krijgsgevangenschap te worden afgevoerd ."
Het doel was om deze militairen in Duitsland aan het werk te zetten in de Arbeitseinsatz en tegelijkertijd Nederland te ontdoen van weerbare mannen die zich zouden kunnen aansluiten bij de geallieerden bij een mogelijke invasie.

Dit feit vormde de aanleiding voor de April-Meistaking van 1943 . Nog voordat de officiële bekendmaking in de avondbladen van donderdag 29 april 1943 verscheen, verspreidde zich het nieuws van dit Duitse bevel met hoge snelheid door het gehele land . In Twente staakten al donderdagmiddag verschillende personen van particuliere- en overheidsbedrijven en instellingen. Ook in de Mijnstreek werd het in de loop van die middag onrustig . De mijnwerkers en mijnstreekbewoners stonden in groepen bij elkaar. Bij de Oranje-Nassaumijn 1 verlieten de eerste mijnpersoneelsleden voortijdig de kantoren, dit deden zij uit protest tegen de Duitse maatregel. ‘s Avonds waren de nachtploegen van verschillende mijnonderneming onvolledig. Op vrijdag 30 april breidde de staking in de mijnstreek zich steeds verder uit . Nadat op vrijdag ochtend de " Ordnungspolizei " een aantal keren had ingegrepen en bovendien verschillende werkweigeraars gearresteerd had, nam ’s middags de onrust op straat af. Bij de steenkolenmijnen was de staking nagenoeg volledig. In de nacht van vrijdag op zaterdag werd door afkondiging van het " Polizeistandrecht " de situatie wezenlijk veranderd: nagenoeg elke vorm van verzet kon na deze afkondiging, met de dood bestraft worden. Onder druk van de aangekondigde executies, werden op zaterdag middag alle mogelijke middelen gemobiliseerd, opdat de zaterdagnachtploeg zo volledig mogelijk op zou komen . Deze actie was niet gelukt en ’s nachts werd een groot gedeelte van de niet op het werk verschenen mijnwerknemers uit het bed gelicht en gearresteerd en op zondag vonden de eerste executies plaats.
Er werden drie mijnwerkers gefusilleerd.
In de nacht van 3 op 4 mei veroordeelde de S.S. rechter nog tien mijnwerkers ter dood. H. Rauter liet de bekrachtiging van deze vonnissen afhangen van de opkomst van de mijnwerkers en de normalisatie van de steenkolenproductie. Onder deze druk kwam er op dinsdag een einde aan de staking en werd er weer redelijk normaal geproduceerd .